عطر یا ادکلن؟


هنر عطرسازی در زمان باستان از میان رودان و مصر شروع شده و درایران و روم باستان توسعه پیدا کرد. اولین شیمی دان ثبت شده در دنیا زنی بنام تاپوتی می باشد، یک عطر ساز که طبق لوحه های خط میخی در هزاره دوم قبل از میلاد در میان رودان می زیسته است او گل ها، روغن ها و وج را با دیگر مواد معطر چندین بار متوالی تقطیر و صاف می کرده تا عطر مورد نظر را تولید کند.

محصولاتی که به عنوان انواع عطر شناخته می شوند تنها در میزان غِلظت مواد اولیهٔ معطر در حلال آن که می تواند شامل اتانول یا ترکیبی از آب و اتانول باشد متفاوت هستند. .

عطرها به طور عُرفی بر روی نقاطی از بدن که نبض دارند پاشیده می شوند. نقاطی مانند پشت گوش ها، پشت گردن، سمت داخلی مچ، آرنج و زانوها از آن جمله اند تا گرمای این نقاط عطر را گرم کرده و رایحه آن را به طور مداوم پخش کند. البته با توجه به استفاده از مواد صنعتی در عطرها استفاده از عطر روی پوست پیشنهاد نمی شود. در صنعت عطر جدید، استفاده از عطرهایی با غلظت های متفاوت با توجه به زمان استفاده از آن ها در طول روز پیشنهاد می شود: محصولاتی با شدت پخش بوی ملایم مانند روغن حمام، شامپو بدن و لوسیون بدن برای صبح؛ اُدوتویلت برای بعدازظهر و عطرهایی که ماندگاری زیادی ندارند برای شب پیشنهاد می گردند که مزاحم خواب نشوند.٢٠ دقیقه انتظار فرمول دقیق عطرهای تجاری محرمانه نگه داشته می شوند. حتی اگر آن ها را منتشر کنند، آنچنان رایحه آن ها تحت تأثیر مواد و بوهای پیچیده ای می باشند که کمک زیادی برای تشخیص و توصیف آن عطر خاص نمی کنند. با این حال، یک فرد متخصص در عطر می تواند به طرز ماهرانه ای به اجزاء و عناصر سازنده آن پی ببرد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *